سسّی سخت غمیں وچ آہی، درد فراق رنجانی
نہ کجھ سُرت آواز بدن دی، نہ کجھ ہوش ٹکانی
روح روحاں وچ پِھرے سسّی دا، ملک الموت نشانی
ہاشم مثل بلوچ مسیحے، پھیر دِتی زندگانی
سُنی آواز سسّی اُٹھ بیٹھی، سُرت سریر سنبھالی
مثل نار ہوئے رخسارے، پھیر پھری لب لالی
ہار سنگار لگے من بھاون، خوب ہوئی خوش حالی
ہاشم آکھ تعریف بلوچاں، آب حیات پیالی
شہر اُتار بلوچ سسّی نے، خدمت خوب کرائی
حال حقیقت ہوت پنوں دی، کول بہا پوچھائی
خاطر لوبھ کہیو نیں ساڈا، ہوت پنوں ہے بھائی
ہاشم ویکھ بلوچاں دتیا، شامت آن وکھائی
سسّی سمجھ بھرا پنوں دے، قید بلوچ کرائے
ہون خلاص محال ہویونیں، ہوت پنوں بِن آئے
بول وگار پچھے پچھتاون، شامت آن پھسائے
ہاشم باجھ وکیلوں کامل، پھسیاں کون چھڈائے
