کربل دیاں واواں آئیاں نیں
اکھیاں نے جھڑیاں لائیاں نیں
کالے پرچم چار چفیرے نیں
ہر پاسے غم دے ڈیرے نیں
میڈھے عابد بیڑیاں پائیاں نیں
کربل دیاں واواں آئیاں نیں
سورج نے مکھ چھپایا اے
پر ظالماں ظلم کمایا اے
بے پردہ زہرہ جائیاں نیں
کربل دیاں واواں آئیاں نیں
اسمان تے لالی چھائی اے
اج دشمن پیاس بجھائی اے
اکبر نے برچھیاں کھائیاں نیں
کربل دیاں واواں آئیاں نیں
سر دے کے دین بچایا اے
اوہنے اُچا رتبہ پایا اے
ہُن مکیاں لکھ خدائیاں نیں
کربل دیاں واواں آئیاں نیں
