دُکھ اکھاں دے وچ بولدے
ساڈے ہاسے گھٹا رولدے
ہر چہرہ غم اُسار دا
تک اُجڑ گیا گھر پیار دا
اوہ پُھلاں ورگیاں شکلاں
اوہ روشن روشن عقلاں
اوہ خیالاں دی پرچھائیاں
اوہ اکھراں دی رُشنائیاں
اوہ پیلاں پاندے سپنے
اوہ یار گواچے اپنے
کیہڑی دنیا دے وچ وسدے
اوہ پھل ہُن کتھے ہسدے
جد یاد اوہناں دی آوندی
ساڈے دل وچ اگاں لاوندی
کاغذ تے کیہ لکھیے
ہُن کیویں جینا سکھیے
