اُداسی

اُداسی دھوئیں وانگ آئی
تے مینوں ہڑپ گئی
چار چفیرے پسرے ہنیرے وچ
میں سِر پرنے ڈِگ پئی
اُمید نے نِکا جیہا دیوا بالیا
نِکے نِکے ہتھاں نال
ٹھپ ٹھپ کردے نکے نکے پیر آئے
میں کھلو گئی
فیر ہنیرا چھٹ گیا
نِکی جیہی چِھٹ چانن دے نال
گلابی ہونٹھاں دی مُسکنی
اُداسی نوں اُڈا کے لے گئی