ختم ہو جاواں گے جے اک پل وی ہوئے بے دھیان

ختم ہو جاواں گے جے اک پل وی ہوئے بے دھیان
وقت دے بے درد پہیے ہیٹھ آیا ورتمان

کوئی دھر چننی پوے گی، بچ نہیں سکدے اسیں
اس نرنتر جنگ دے رستہ نہیں ہے درمیان

کھولھ دے گنڈھاں تے دبی چیخ نوں کردے رہا
ایس توں پہلاں کہ گھٹ جاوے لہو دا تاپمان

اس قدر مشکل نہ ہوندا ایہہ سمندر دا سفر
جے بدل لیندے جہازاں دے پرانے بادبان

گوڑھیاں چھاواں چ بیٹھے لوک پڑھدے نیں کدوں
تپدیاں راہاں تے پیراں نے لکھی جو داستان

بس تسیں وشواس ہی کیتا نہیں تے مُڑ گئے
سوت دی رسی نے کٹ دینی سی راہ وچلی چٹان

گونجدے پوناں چ ازلاں تیک درویشاں دے بول
شہنشاہاں دے شلا لیکھاں توں مِٹ جاندے نشان