سنیاں خودی توں بے خودی تیکر کہانیاں
پھر وی زندگی دیاں رمزاں نہ جانیاں
دسیاں سی خود نوں تیریاں نیناں چوں دیکھ کے
میرے ذہن چ الجھیاں جنیاں وی تانیاں
مُڑ مُڑ کے مینوں کر رہیں جھیلاں دے روبرو
حالے وی نہ توں میریاں تیہاں پچھانیاں
گردش چ کائنات ہے، تارے نے بے آرام
ہوندیاں مہان ہستیاں آخر نمانیاں
پنچھی وی سِر توں لنگھ کے پہنچے دمیل تک
توں کیوں کھلو کے دیکھدیں پیڑاں پرانیاں
حوالہ: اگر بتی؛ صفحہ 18 ( ویکھو )
