پِچھال دے ورگے وانگ
حیاتی لنگھی اے
لِسّے لِسّے ساہ لیندے ساں
اُچے اُچے وَین کرن نوں دل کردا سی
سجناں باجھ نہ دن لنگھدا سی
اکھیاں ہیٹھ وِچھوڑے لکھدے رہندے ساں
سینے وِچوں بُکّاں بھر بھر
یاداں کڈھدے رہندے ساں
حوالہ: وینی لِکھیا دن، سانجھ؛ صفحہ 91 ( ویکھو )
