پُھلاں نوں کوئی کنڈے آکھے کنڈیاں نوں کوئی پُھل
تینوں رب نے اکھاں دِتیاں بندیاں پچھے نہ بُھل
وڈا اوہ اے وڈیاں والیاں گلاں کردا دِسے
وڈا اوہ نہیں جہڑا اپنا ڈہڈ ہی بھردا دِسے
تارُو اوہ اے لہراں دے وچ سیدھا تردا دِسے
سورج چن تُسیں اُنہوں آکھو چڑدیوں چڑدا دِسے
بوہڑ دے تھلے اندھیاں نوں وی سایہ بوہڑ دا دِسے
رب دی من کے فیر وی بندہ بُکھا مردا دِسے
چور ہمیشہ چوری کردے تے جاندے دُوجے پنڈ
ساڈا چور تے اپنے گھر دی چوری کردا دِسے
حوالہ: اس ڈھب سے، شریف خالد؛ صفحہ 151 ( ویکھو )
