دُکھاں دے دِلاسے دے کے مِٹھے مِٹھے ہاسے دے کے
ماں ٹُر گئی اے ماں ٹُر گئی اے
دل دے روگ مٹا کے سارے اوکھے درد مُکا کے سارے
واہ واہ سارے عمل دکھا کے کرم رحم دی ہوا وگا کے
ماں ٹُر گئی اے ماں ٹُر گئی اے
ماں ماں کہہ کے ہاکاں ماراں کدوں لئو گی آکے ساراں
ہو گئے سارے کم اولے، دُکھڑے آئے کر کر ہلّے
ماں ٹُر گئی اے ماں ٹُر گئی اے
سارے لاڈ لڈا گئی ماں، سارے گُر سکھلا گئی ماں
سارے اس دے وادھو کارے، روڑھ گئی دُکھ ساڈے سارے
ماں ٹُر گئی اے ماں ٹُر گئی اے
دل اولڑا کدھرے لاواں، کدّاں سارے دُکھ مٹاواں
ماں ٹُر گئی اے ماں ٹُر گئی اے
لکھے لوائی ماں دی گل، کس ڈِٹھی اے آئی کل
مر گئی ساڈی ماں، مر گئی اے
حوالہ: ماں؛ ندیم ظفر پبلشرز لاہور؛ صفحہ 115 ( ویکھو )
