یاداں دا سرمایا

مائے نی تیں نوں کیہڑے ویلے موت نے آ ہتھ پایا
پینڈا دُور حیاتی والا پل دے وچ مکایا

پل وچ لے گیا کھوہ کے ساتھوں عزرائیل فرشتہ
روندے تے کُرلاندے رہ گئے ترس نہ اُسنوں آیا

تیرے باہجوں مائے ساڈا اُجڑیا پُجڑیا ویہڑا
تیرے پچھوں مائے سانوں غماں نے گھیرا پایا

تیرے باہجوں مائے سانوں دوؤ گا کون دعاواں
اوکھے ویلے مانواں باہجوں کسے نہیں پرچایا

وس بھرجائیاں دے توں پاکے دھیاں نوں چھوڑ سدھائ
تیرے باہجوں میکیاں والا ہو گیا دیس پرایا

تیرے باہجوں امبڑیے سانوں بہہ کے کون اڈیکو
مانواں باہجوں ہور کسے نہ دُکھ تے درد ونڈایا

پیار تیرے دیاں پینگھاں مائے ساڈے لئی ٹُٹ گئیاں
سمے بہاراں دے مُک گئے تے خزاں نے ڈیرا لایا

سوچاں دے دریا وچ ڈُب گئے ساڈے لیکھ نمانے
آس امیداں والا بُوٹا دس دا اے مرجھایا

ویر کی جانن دُکھ بھیناں دے کی جانن بھرجائیاں
ماں مرگئی تے بھابیاں نے وی اصلی روپ وکھایا

تیرے باہجوں امبڑیےکیتا دکھاں نے پرچھاواں
تیریاں مٹّھیاں مٹّھیاں لوریاں یاداں دا سرمایہ

مانواں باہجوں کون دھیاں دے تیل سراں نوں لاؤ
مانواں باہجوں نظر بد دا کِس نے تلک لگایا

روندیاں تائیں چپ کرواے مرچاں واڑ کے ساڑے
مانواں باہجوں کدوں کسے نے دھیاں نوں لاڈ لڈایا

نور احمد شاہ ماں اس دیس دی ہوگئی جا کے باسی
جیہڑے دیس وچوں اَج تائیں مُڑ کے نئیں کوئی آیا