دوریاں دا درد مکانا بڑا اوکھا اے
دکھاں دے خزانے نوں لکانا بڑا اوکھا اے
مانواں لئی اولاد تے اولاد لئی مانواں دا
ویلا جو بچھوڑے دا نبھانا بڑا اوکھا اے
صبر دیاں متاں دیندے اپنے پرائے نیں
رل کے تے دکھاں نوں ونڈانا بڑا اوکھا اے
اگ جو بچھوڑے دی پئی سدھراں نوں ساڑ دی
ہجر والے لنبو دا بجھانا بڑا اوکھا اے
دکھ لگی والیاں نوں لگی والے جان دے
دُکھ سینہ کھول کے دِکھانا بڑا اوکھا اے
جیہدی ماں جیوندی ہوؤے جگ وچ اُس نوں
دُکھاں دی ہنیری توں ڈرانا بڑا اوکھا اے
بناں مانواں پل جاندے بچڑے ہزاراں نیں
جن کے تے غیراں پلّے پانا بڑا اوکھا اے
مانواں ڈھک لیندیاں نیں عیب اولاداں دے
عیبیاں نوں سینے نال لانا بڑا اوکھا اے
بھاگاں والے ہر ویلے سیوا ماں دی کردے
سیوا بِناں جنتاں چ جانا بڑا اوکھا اے
ماں رس جاوے جدوں رب رس جاندا اے
ماں بِناں رب نوں منانا بڑا اوکھا اے
ماں بِناں سر متھا کوئی وی نئیں چم دا
منہ سر کسے توں چمانا بڑا اوکھا اے
ٹٹ جاوے پینگھ تے ہلارے مک جاندے نیں
ٹٹے ہوۓ ہلارے نوں پچانا بڑا اوکھا اے
جدوں دی لوائی کولوں ماں چلے گئی اے
پھٹ ایہ جدائی دا مٹانا بڑا اوکھا اے
ماں دی جدائی
حوالہ: ماں؛ ندیم ظفر پبلشرز لاہور؛ صفحہ 28 ( ویکھو )
