میرے صاحبا! میں تیری ہو مُکّی آں
منوں نہ وساریں توں مینوں، میرے صاحبا، ہر گلّوں میں چُکّی آں
اوگنہاری نوں کوگُن ناہیں، بخش کرے تاں میں چُھٹّی آں
جیوں بھاوے تیوں راکھ پیاریا، دامن تیرے میں لُکّی آں
جے توں نظر مہر دی بھالیں، چڑھ چوبارے میں سُتّی آں
کہے حُسین فقیر سائیں دا، در تیرے دی کُتّی آں
