تُوں وداع ہویوں میرے دل تے اداسی چھا گئی
پیڑ دل دی بوند بن کے اکھیاں وچ آ گئی
دُور تک میری نظر تیری پیڑ نوں چُمدی رہی
فیر تیری پیڑ نوں راہاں دی مٹی کھا گئی
ٹرن توں پہلاں سی تیرے جوبن تے بہار
تُرن پچھوں ویکھیا کہ ہر کلی کملا گئی
اوس دن پچھوں اساں نہ بولیا نہ ویکھیا
ایہہ زباں خاموش ہو گئی تے نظر پتھرا گئی
عشق نوں سوغات جیہڑی پیڑ سیں توں دے گیوں
انت اوہیو پیڑ شو نوں کھاندی کھاندی کھا گئی
حوالہ: کلامِ شِو؛ سانجھ؛ 2017؛ صفحہ 567 ( ویکھو )
