اسیں جیون ڈرامے دے
بڑے موہری کریکٹر ہاں
تُسیں پاتر وی کہہ لو، پر
اسیں کجھ وی نہیں لگدے
بھلا کیہ بدل دینا اے
اسیں تے ، لوک پرچاوا
اسانوں کون مندا جے؟
اسانوں کون گِندا جے؟
اسیں ہونی کھڈاونے ہاں
تے ہونی کھیڈ دی رہندی
حیاتی بے وساہی دا
اسیں کیہ ویکھ سکے ہاں؟
سفر کیتا نہیں تھکّے ہاں
اساڈی زندگی مرنا
اسیں دنیا تے کیہ کرنا؟
کوئی جا موت نوں آکھے
اسانوں یاد کردی نہیں
کیوں امداد کردی نہیں؟؟
حوالہ: واچھڑ، سلطان کھاروی، بزم مولا شاہ لاہور 2009؛ صفحہ 41 ( ویکھو )
