تن شعر

سجن بیلی دُور کِتے نیں یاداں دین دلاسا
میں جھلا اوہنوں لبھن ٹُریا چھڈیا کوئی نہ پاسا

اوڑک مُڑ آیا میں اوتھے جنا پیار سکھایا
ورھیاں بعد میں ہسیا ساں فر یاراں کول بٹھایا

ہُن وی ویکھاں پار سمندر دِسن یار پرانے
ہُن وی میریاں اکھیاں وچوں لشکن پیا سُہانے