ਹੀਰ

ਸਫ਼ਾ 41

401
ਜਿਵੇਂ ਘਨਈਰ ਵਸੇ ਡੋਗਰਾ ਤੇ , ਪਾਣੀ ਰੁੜ੍ਹੇ ਨਵਾਨੇ
ਹੀਰ ਨਖੀੜੀ ਤਨਜਨ ਵਿਚੋਂ , ਮਾਈਂ ਘੱਤੀ ਆਨੇ
ਚੀਕੂ ਮਿਲੋ ਸਹੇਲੀਓ ਮੈਨੂੰ ਭੀ ਕਲਾਈਆਂ ਦੇ ਤਾਣੇ
ਲੋਕਾਂ ਭਾਣੇ ਢੰਗ ਥੀਆ, ਅੰਮਾਂ ! ਮੈਂ ਭਾਣੇ ਮੋਹਕਾਨੇ

402
ਖੜੇ ਢਕੇ ਚਾਕ ਰੰਝੇਟਾ !ਕੇਹੀਆਂ ਧੀਰ ਜਾਂ ਦਿੰਦੇ
ਕਿਥੋਂ ਖਾਸੀ ਚੋਰੀ ਮੱਖਣ ? ਹੀਰੇ ਨੂੰ ਪਰ ਨੀਂਦੇ
ਖੁਸ ਘਦ ਵਾਐ ਮੰਗਵਾ ਸਾਂ ਥੋਂ , ਤੈਂਡੇ ਸਿਰ ਕੀ ਕਰੇਂਦੇ
ਖ਼ਾਤਿਰ ਜਮ੍ਹਾਂ ਕਰ ਅਸਾਂ ਸੁਣਿਆ , ਤੀਂ ਕੌਂ ਥਾਏਂ ਮਰੀਂਦੇ

403
"ਦਨੀਵ ਭਾਈ ! ਮੈਂ ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਕਾਈ , ਮੈਨੂੰ ਕਿਸਮਤ ਆਨ ਫਹਾਿਆ
ਤਾਂ ਤਾਂ ਤਾਈਂ ਬੈਠਾ ਹਾਂ ਮੈਂ , ਜਾਂ ਜਾਂ ਰਿਜ਼ਕ ਬਹਾਇਆ
ਅੱਠ ਚਲਾ ਹਾਂ , ਛੋੜ ਸਿਆਲਾਂ , ਨਾ ਅਸਾਂ ਖ਼ਤ ਲਿਖਾਇਆ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਕੰਮ ਕੀ ਅਸਾਂ , ਸੇਵ ਨਾ ਬਣਾ ਵਾਹਿਆ"

404
"ਹੁਣ ਤਦਾਂ ਜੀ ਉਦਾਸੀ ਕੇਤੂ, ਜੇ ਖਸਮਾਂ ਹੀਰ ਚਲਾਈ
ਅੱਗੇ ਨਾ ਹੈ ਵੇਂਦਾ ਮੀਆਂ ! ਜੇ ਖਾਵੇਂ ਦੁੱਧ ਮਲ਼ਾਈ
ਅੰਦਰ ਵੜ ਤੈਂਡੇ ਨਹੀਂ ਵੇਖੇ , ਜੋ ਤੀਂ ਆਖ਼ਿਰ ਆਈ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਸਿਰ ਕਪਸਨ , ਜੋ ਤੀਂ ਧੁੰਮ ਧਮਾਈ"

405
"ਸੁਣੋ ਭਾਈ ! ਤੁਸਾਂ ਇਹੋ ਭਾਣਾ , ਦੇ ਕਰ ਗਾਲੀ ਲੜਿਆ
ਜੋ ਜਾਣੂ ਸੋ ਕਰੇਹੁ ਮੈਨੂੰ , ਬੇ ਮੰਨਿਆ ਦਾ ਫੜਿਆ
ਕੋਈ ਨਾ ਉਜ਼ਰ , ਬੇ ਅਜ਼ਰੇ ਤਾਈਂ , ਜੀ ਅਸਾਡਾ ਸੜਿਆ
ਜੇ ਕਰ ਹੀਰ ਖੁਸ ਲੀਤੀ ਖੇੜਿਆਂ , ਹਜ਼ਾਰਾ ਖੁਸ ਨਾ ਖਿੜਿਆ

406
"ਬਹੁੰ ਪਿੰਡਾ ਵਧਾਇਆ ਚੋਰੀ ਖਾਕੇ , ਗਥਰ ਕਿਸੇ ਨਾ ਪਈਨਦਾ
ਅੱਠੇ ਪਹਿਰ ਫਿਰੇਂ ਵਿਚ ਮਸਤੀ , ਸਦੀਆਂ ਸੱਦ ਨਾ ਦਿੰਦਾ
ਹੁਣ ਆ ਯੂੰ ਵੱਸ ਅਸਾਡੇ , ਦਾਖ਼ਲ ਸਜ਼ਾਏ ਪਈਨਦਾ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਬੇ ਮੰਨਿਆ ਦਾ, ਕਿਹਾ ਜ਼ਬਾਨ ਕਰੇਂਦਾ"

407
"ਭਾਈ ਮੈਂ ਤਾਂ ਅਰਜ਼ ਕਰੇਂਦਾ , ਤੁਸੀਂ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਪਏ ਆਹੇ
ਅਸਾਂ ਚਿੱਤ ਹੁਣ ਪਿਆ ਹਜ਼ਾਰਾ , ਅਸਾਂ ਕੌਣ ਰਹਾਏ
ਜਾਂ ਜਾਂ ਕਿਸਮਤ , ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਤਾਂ ਬੈਠੇ , ਅਸਾਂ ਕੌਣ ਰਹਾਏ
ਸਨ ਭਾਈ ! ਘਣ ਇਥੋਂ ਜਲਸਾਂ , ਤਾਂ ਪੱਲਿਓਂ ਖੁਸ ਘਣੀਆ ਹੈ"

408
ਤਾਂ ਮਾਈਂ ਹੀਰ ਕਰੇਂਦੀ ਨਾਅਰੇ , ਰੋਂਦੀ ਕਰ ਕਰ ਆਹੀਂ
ਪਾਣੀ ਤਆਮ ਹਰਾਮ ਕੇਤੂ ਸੂ, ਰੋਜ਼ੇ ਖਸਮ ਰਖਾਏ
ਜਿਹੇ ਸੈੱਲ ਬੇਲੇ ਬਹੁ ਕੀਤੇ, ਹਨ ਅਸਾਂ ਕੌਣ ਖਵਾਏ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਹਨ ਕੀਕਣ ਖਾ ਜੇ , ਜੇ ਮੁਰਸ਼ਦ ਠਾਕਾਂ ਪਾਏ

409
ਤਾਂ ਡਿੱਠਾ ਰੰਗ ਭਰਾਵਾਂ ਅੰਦਰ ਕੈਂ ਨੂੰ ਹੱਕ ਪਰ ਨਈ ਹਾਂ
ਲੱਜ ਅਸਾਡੀ ਰਹਿੰਦੀ ਨਾਹੀਂ , ਕਿਤਨਾ ਅਸੀਂ ਛਪਈ ਹਾਂ
ਸਾਉ ਸਭ ਪਸੰਦ ਕਰੇਂਦੇ , ਰਾਤੀਂ ਹੀਰ ਮਰ ਇਈ ਹਾਂ
ਚੂਚਕ ਦੇ ਘਰ ਧੀਆਂ ਘਣੀਆਂ , ਹੋਰਾਂ ਤੇਲ ਠਕਈ ਹਾਂ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਇਉਂ ਨਾ ਬਣਦੀ , ਅਸੀਂ ਗੱਲੋਂ ਕਲੰਕ ਚੁਕਈ ਹਾਂ

410
ਤਾਂ ਇਹ ਕੱਲ੍ਹ ਕਬੀਲੇ ਭਾਈ , ਸਭਨਾਂ ਐਂਵੇਂ ਭਾਈਆ
ਚਾਰੇ ਮਾਮੇ , ਤਰੀਵੇ ਭਾਈ , ਸਭਨਾਂ ਮਤਾ ਪਕਾਇਆ
ਸਭਨਾਂ ਹੀਰ ਸੋ ਮਾਰੀ ਭਾਵੇ , ਤਰਸ ਨਾ ਕਹਈਯਂ ਆਇਆ
ਆਖ ਦਮੋਦਰ ਧੀ ਪਠਾਨੇ , ਗਾਣਾ ਹੱਥ ਬੰਨ੍ਹਾਇਆ