301
"سن مائے ! تینڈے جیون جائے ، کیں تدھ نوں آکھ سنائی
پت پرایا ، قسمت آیا ، عزت اس نہ کائی
چاکو چاکسدیندے ہبھے ، سیالاں لج نہ کائی
سن ون مائے ! تینوں آکھاں ، میں وچ دوش نہ رائی "
302
"سن نی ہیرے ! گنی گہیرے ! تدھ بھلیری چائی
گھر گھر گل تساڈی ہیرے ، سن سن سکے بھائی
جے مرجاوے چاک کویہیں ، اساں اونڈھی آئی
نج آوندا ، کدوں آیا، لگس کانی کائی
آکھے ماؤ سیانی دھیا! روندی بہے بھرجائی "
303
"سن میں آکھاں مینڈی مائے ، تینوں کون سمجھائے
" بھرے وات چاول تے بیٹھی ، نہ پن پتر پرائے
سمجھایانی ، تھیو سیانی ، بجھے جہیں بجھائے
سوتیہی پیڑ سنجاپے مائے جیہے تیں بھی پیٹوں جائے"
304
متھا ٹھوک اٹھی مہریٹی ، جاں اس انج سنائی
وجی تار ،اگ میںلدھا ، جوتیں گل الائی
اٹھ ہوء کر کاوڑ مہری ، بولی پھیر نہ بھائی
آکھ دمودر حال بھلیرے، اونڈھی جھونی آئی
305
ہک دن چوچک باہر آیا ، پانی بنھ کھٹایا
گھن بلایا قصبہ سارا، کم ہبھے ہی لایا
"بھلی گذاری چوچک خاناں ! ناہوں کسے نوایا
ہیر سو لیک لئیندی تینوں " ، کہیں گوار سنایا
306
ایہہ سن پیٹ پجوتی چوچک ، آیا اندر بھائی
متھے تیوڑی تے مونہہ پیلا ، بجھا نہ سکے کوائی
چھوڑ دالان ، صفا تے کوٹھا ، کوٹھی وڑیا تاں ہی
آکھ دمودر مہری رنی ، ایہہ گل خالی ناہیں
307
مہری آن وڑی پھر اندر ، ہس کرخان بلایا
"کیوں دلگیر اتے چپاتا، توں گلیوں اندر آیا؟
کیہا غم گھدو ای خاناں ! کیہ تدھ کسے دکھایا؟"
آکھ دمودر خان چوچک تھوں ، مہری انج پچھایا
308
"پاٹا پیٹ ، کیہ پٹی بجھے، کیں نوں آکھ سنائیں ؟
گل نہ آکھن ویکھن جوگی ، مونہہ کڈھ متھے لائیں
اس جیون توں مرن چنگیرا ، جے میں موہرا کھائیں "
آکھ دمودر ، مونہہ پیلے بولیا، " کیہ مونہہ آکھ سنائیں "
309
"کیہ کوئی اجکل ویر نویلا ، لے کر تدھ سر چایا
کیہ کوئی ساتھ رنجانیا چوراں ، کھوج سیالیں آیا
کی کہیں چا غنیم بھلیرے ، اکبر شاہ بھچھایا
تینڈا حال نہ اوہ دسیندا، اج حال بھلیرے آیا"
310
"نہ کوئی ویر اساں سر چایا، نہ کھوج اساڈے آیا
نہ میں ویر کیتو ای اجکل ، نہ میں کوئی دکھایا
نہ میں مندی نیت کیتی، نہیں اکبر شاہ بھچھایا
نہ پھٹ ویاندی ہیرے دی مائے ، جیں تیرا ساں نوں لایا"
