اوہدے در تک رسائی ہو گئی اے
غماں نال آشنائی ہو گئی اے
زمانے نے عجب انداز بدلے
محبت دی بُرائی ہو گئی اے
غریبی بن گئی اے عیب اج کل
امارت پارسائی ہو گئی اے
میرے اخلاص دا مُل پے گیا اے
اوہدی نفرت سوائی ہو گئی اے
تُوں اپنا جان کے مینوں روا نہ
بڑی ہُن جگ ہسائی ہو گئی اے
گوا بیٹھا اے اپنا آپ آدم
شکل اپنی پرائی ہو گئی اے
وصل دی آرزو کیتی سی شیدا
مقدر وچ جُدائی ہو گئی اے
حوالہ: موتی سوچ سمندر دے، صفحہ 29 ( ویکھو )
