خالی خالی لوگ نیں
تے خالی خالی دیش اے
ایٹماں دا اڈّا پر
سادھوآں دا بھیس اے
دلاں نوں میں چھڈ کے
مشیناں وس پے گیا
یاداں دا قافلہ اے
کِتّے پچھے رہ گیا
سوہنا جیہا دیش جہدی
وکھری پہچان سی
چھڈ آیاں پچھے جتھے
ہانیاں دا ہان سی
ست میں سمندراں توں
دُور ہو کے بہہ گیا
یاداں والا قافلہ
دولتاں دی بُھکھ کجھ
غرضاں دا مارا میں
تیلے تیلے کولوں پھراں
بھالدا سہارا میں
لالچاں دے وچ ہے
سہارا پچھے رہ گیا
یاداں دا قافلہ
یاداں دے ورولیاں چ
سوس جسپال میں
آپنا ہی آپ ہاں
گواچا رہیا بھال میں
ڈردا سی دل پر
پھر سچ کہہ گیا
یاداں دا قافلہ۔۔۔
حوالہ: اُداس گلیاں دی داستان؛ صفحہ 71 ( ویکھو )
