جنگل چ لکیا جال سی اینے کمال نال
تتلی الجھ کے رہ گئی چمبے دی ڈال نال
تیری ودائی بعد میں سنبھلدا کس طرح
ہلدی سی ایہہ زمین وی ہلدے رومال نال
من دے آکاش وچ کدے تن دی زمین تے
دکھ سکھ دے شاہی قافلے چلدے نیں نال نال
تیرے مرید اگ تے نچے سی خوب پر
توں ہی سُراں نہ میلیاں خنجر دی تال نال
کیہ،کون، کتھے، کس طرح، کہڑا،کدوں، کویں
سارے سفر چ تُر رہے کِنے سوال نال
میری غزل دے دل چ اوہ سارے ہی لہہ گئے
روکے سی جہڑے تیر میں لفظاں دی ڈھال نال
حوالہ: اگر بتی؛ صفحہ 50 ( ویکھو )
