اج سوچاں نے ریجھاں دے گھر جانا ہے اگ دا اک دریا آپاں تر جانا ہے مِل بیٹھا ں گے میں، پیڑاں تے تنہائی ایداں یاداں دا میلہ بھر جانا ہے جم جم سورج پوجو پر ایہہ جان لوو خبرے اک زرے نے کی کر جانا ہے شاہ نے روٹی خاطر ابلہ شوشن کر لنگر چاڑن دیوی مندر جانا ہے جے دوجے لئی، مرن ہُندا ہے جیون مینوں اپنی سونہہ آپاں مر جانا ہے اوڑاں، پیڑاں سوکے توں بے حال جہی اک دھرتی نے انبر تے ور جانا ہے اپنی سوچ دی دھونی ہے مگھدی رہنی ویکھیں اک دن سورج وی ٹھر جانا ہے
