ਮੁਹੰਮਦ ਬੂਟਾ ਗੁਜਰਾਤੀ –
ਮੁਹੰਮਦ ਬੂਟਾ ਗੁਜਰਾਤੀ ਉਨੀਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿਚ ਹੋਏ ਪੰਜਾਬੀ ਦੇ ਉੱਘੇ ਸ਼ਾਇਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਨੇਂ। ਆਪ ਦਾ ਤਾਅਲੁੱਕ ਗੁਜਰਾਤ ਤੋਂ ਸੀ। ਆਪ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਲਿਖਤ "ਪੰਜ ਗੰਜ " ਹੈ ਜਿਹਦੇ ਵਿਚ ਪੰਜ ਸੀ ਹਰਫ਼ੀਆਂ ਨੇਂ ਤੇ ਆਪ ਦੀ ਵਜ੍ਹਾ ਸ਼ੋਹਰਤ ਇਹੀ ਸੀ ਹਰਫ਼ੀਆਂ ਨੇਂ। ਏਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਆਪ ਨੇਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਲੋਕ ਦਾਸਤਾਨਾਂ "ਸ਼ੀਰੀਂ ਫ਼ਰਹਾਦ " ਤੇ "ਮਿਰਜ਼ਾ ਸਾਹਿਬਾਨ" ਨੂੰ ਵੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵਿਚ ਢਾਲਿਆ।
ਸੀ ਹਰਫ਼ੀ
- ⟩ ਅਲਫ਼-ਆਓਖੜਾ ਰਾਹ ਅਨੋਖੜਾ ਈ
- ⟩ ਹੈ-ਹਰ ਪਾਸੇ ਦੱਸੇ ਮਾਹੀ ਮੈਨੂੰ
- ⟩ ਅਲਫ਼-ਏਸ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਨਗਰ ਅੰਦਰ
- ⟩ ਐਨ-ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਮਗਰ ਜੋ ਨਸ਼ਰ ਹੋਏ,
- ⟩ ਐਨ-ਇਸ਼ਕ ਰਬਾਬ ਜਾਂ ਵੱਜਿਆ ਸੀ
- ⟩ ਸੀਨ-ਸਿਲ ਸੀਨੇ ਨਾਹੀਂ ਹੱਲ ਸਕਾਂ
- ⟩ ਸੁਆਦ-ਸਿਫ਼ਤ ਮਹਿਬੂਬ ਦੀ ਸੁਣੀ ਤਦੋਂ
- ⟩ ਸ਼ੀਨ-ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਉੜਦ ਬਾਜ਼ਾਰ ਅੰਦਰ
- ⟩ ਸ਼ੀਨ-ਸ਼ਰਾ-ਏ-ਫਰਮਾਨਦੜੀ ਕੀ ਸਾਨੂੰ
- ⟩ ਸ਼ੀਨ-ਸ਼ਾਨ ਗਮਾਂ ਦਿਖਾਣ ਸੋਹਣੇ
- ⟩ ਹੈ-ਹੁਸਨ ਦਾ ਮੁਲਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਖ਼ੂਨੀ,
- ⟩ ਹੈ-ਹੋਸ਼ ਤੇ ਅਕਲ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਕੇ
- ⟩ ਕਾਫ਼-ਕਿਲ੍ਹਾ ਉਸਾਰ ਕੇ ਹੱਸਣ ਵਾਲਾ
- ⟩ ਗ਼ੈਨ ਗ਼ਨੀ ਮੈਂ ਲਿਖ ਗ਼ਨੀਮਤਾਂ ਥੀਂ
- ⟩ ਜਿਮ-ਜਾਮ ਡਿੱਠਾ ਸੋਹਣਾ ਬੁੱਤ ਖ਼ਾਨੇ
- ⟩ ਜ਼ਾਲ-ਜ਼ਰਾ ਨਾ ਆਉਂਦੀ ਸਮਝ ਮੁੱਲਾਂ
- ⟩ ਜ਼ੁਆਦ-ਜ਼ਾਮਨ ਗ਼ਮਾਂ ਦਾ ਕੌਣ ਹੋਵੇ
- ⟩ ਜ਼ੇ-ਜ਼ਾਰੀਆਂ ਯਾਰੀਆਂ ਵਿਚ ਯਾਰੋ,
- ⟩ ਜ਼ੋਏ-ਜ਼ੁਲਮ ਹੈ ਯਾਰ ਵਿਸਾਰ ਜਾਣਾ,
- ⟩ ਜ਼ੋਏ-ਜ਼ੁਲਮ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਝੱਲ ਸਿਰ ਤੇ
- ⟩ ਤੇ-ਤੇਜ਼ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਅੱਗ ਮਿੱਠੀ
- ⟩ ਦਾਲ਼-ਦਰਸ ਪ੍ਰੀਤ ਪ੍ਰੇਮ ਵਾਲੇ,
- ⟩ ਫ਼ੇ-ਫ਼ਜ਼ਰ ਦੇ ਵਕਤ ਪਖੇਰੂਆਂ ਦੀ
- ⟩ ਬੇ-ਬਹੁਤ ਦਰਾਜ਼ ਉਹ ਬੁਰਜ ਉੱਚਾ,
- ⟩ ਬੇ-ਬਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਜੱਗ ਦੀ ਥੀਂ
- ⟩ ਯੇ-ਯਾਰੀਆਂ ਲਾਉਣੀਆਂ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ