جاگدے سفنے دی عدالت
(آپنڑی بھتری بانو تے جگ دے ہر اس بال دے ناں جیہڑے آپنڑے جاونڑ آلیاں دے کرودھ دے ہتھے چڑھ گٸے)
بال جاونڑ توں پہلے
آپنڑے اندر جھاتی مار لٸی کرو
آپنڑی روحاں دا گند
پرکھ دی تنگاری وچ ڈھو کے
حیاتی دی کدھ تو پار الار لیا کرو
تے مڑ آپنڑے دلاں دے ویہڑے وچ
پریت دی بوہاری دے لٸی کرو
شالا حرص، کرودھ دی جڑ جاوے
جناہندی جھولی وچ
انھے خواباں دے کیڑے کُسکدے پٸے ہونڑ
او مجرم ہوندن
حیاتی دیاں چاٹاں جھلدے
آپنڑے بالاں دے
جوں انہاندی ممتا
انہاتھوں ہاسے کھو لٸیندی اے
ماں پیو عدالتاں ال جاونڑ تو پہلے
لیک لیا کرنڑ
اپنڑے بالاں دے کَل دا نقشہ
ناخواندی عدالت دی راہ تے ٹر گٸی ماں
فیصلے دی زہر پلے وچ بنھ کے لے امدی اے
کونڑ ہر دیہاڑ او زہر
اپنڑی ادھ موٸیاں سوچاں دے ہنڑوں
ہیٹھ رکھ کے چتھدا رہنداٸے!
کونڑ میہنڑیاں دی اگ وچ بلداٸے
مینوں آپنڑے ویہڑے تاٸیں
اس سڑدے لہو دی بو امدی اے
مورکھ جج!!
کیدے حق وچ فیصلہ کرداٸے؟
بالاں دا بھار چا لونڑ آلی ماں دے حق وچ ؟
(کی اے عورت دی جت ہوندی اے؟)
یا بالاں دے ان ڈٹھے سوہنڑے
سفنیاں نوں پھاسی چاڑیا وٸینداٸے
ایہہ کس پاسے دا عدل اے !!
ایہہ کیہو جیہے وسیب دے مڈھ رکھے وٸیندن ؟
کونڑ سجاکھ اے قنون بنڑا گٸے ہین!!
(پر اے اج دی گل تاں نہیں، ایہہ وستیاں اے ویہڑے تاں مدتاں توں ایس کال تے کنڑمے دے کھوہ وچ ڈھٹھے ہوٸے ہین)
میں تاں جاگدیاں ہویاں آپنڑیاں اکھیں چیردا ہاں
میں تاں اس عدالت دے خواب ویھدا ہاں
جتھے نہ مرد دی جت ہوندی اے
نہ عورت دی
ہتھوں جت ہوندی اے
تے ہک ماں تے ہک پیو دی
تے انہاندے ڈھڈھ دے جمے ہوٸے
مشوماں دے سفنیاں دی،
انہاندے مٹھڑے بولاں دی
او عدالت کدنڑ بنڑسی جیہدا قنون
پُھوٹے دی اگ وچ بلدے گھراں دے
وساونڑ دی نیہ بنھسی؟
