ماں

دُکھاں دی ملکہ تے سُکھاں دی دیوی
زمانے چ اللہ دی شہکار ماں اے

نہیں بال بنگا کدے ہون دیندی
اوہ بچیاں لئی اپنے پرستار ماں اے

دکھڑا جے آوے کوئی اولاد ولے
تے جند بیچ کے وی خریدار ماں اے

جیہڑا ساک قائم رہے گا حشر تک
اوہ شفقت دے راگاں دی فنکار ماں اے

جہدے قدماں تھلے بہشتاں دے ویڑے
ادب نال خدمت دی حق دار ماں اے

اولاد لئی جیہڑی جندڑی نوں وارے
کرے فیصلے سارے دشوار ماں اے

پراں ہیٹھ بچیاں نوں جیہڑی لکو دے
اوہ ویری توں ھر دم خبر دار ماں اے

صفا مروہ والا جو پینڈا نبیڑے
اوہ ممتا دے جذبے دا اظہار ماں اے

دھکھدے تنوراں تے پانی چ روڑھے
اوہ دکھاں تے سکھاں دی گلزار ماں اے

جگ دے ہنیرے دے کولوں نئیں ڈر دی
سراپا اوہ رحمت تے انوار ماں اے

دُکھاں نوں ماں باہجوں کیہڑا ونڈاوے
گلاباں دے گلشن چوں بے خار ماں اے

ایہہ جگ دے حسن دا انوکھا نظارہ
ایہہ جگ دے حسن دی کلاکار ماں اے

کدے ہون دیندی نئیں اکھیاں توں اوہلے
خدا دی قسم ایسی پچکار ماں اے

سلیقے طریقے دے گُر سارے دَسّے
ذرا غور ہووے وضعدار ماں اے

جیدا پیٹ مسکن تے سینہ سمندر
تے گودی چ رحمت دی بھرمار ماں اے

جیہڑی عیب دھیاں تے پُتراں دے کج دی
خدا دی صفا تاں دی کردار ماں اے

جہدے ہندیاں ڈر تے ڈکر نہ کوئی
دکھ توں بچاون دا ہتھیار ماں اے

محبت دے پھلاں لئی حکمت دی گوڈی
تے ٹبر دی سارے دی سالار ماں اے

نہیں مِلدی جگ وچ کدے اس نوں ڈھوئی
ہوئی جس دے کولوں اوازار ماں اے

اولاد تے اوکھا ویلا جے آوے
دل رووے اکھوں اشکبار ماں اے

داڑھی جے پتر دی ہو جاوے بگی
اوہ دیندی دعاواں لگاتار ماں اے

جہدے ھاڑے عرشاں تے رب آپ سن دا
پتراں دھیاں لئی اوہ منٹھار ماں اے

جہدے وچوں آئے ولی تے پیغمبر
اوہ غوثاں تے قطباں دی سردار ماں اے

ادب کر لوائی ھے قرآن کہندا
زمانے چ سب نالوں دلدار ماں ہے