22
ک کئی جو مُدّتاں گُزر گئیاں
باراں برس گزرے پُورن کُھوہ پائے
سائیں کرم کیتا بخشنہار مولا
کوئی حکم سبب دا آن لائے
گورکھ ناتھ ہوراں نوں خبر ہوئی،
سیالکوٹ دی طرف نوں سیل دھائے
قادریار جا کُھوہے تے کرن ڈیرا
اک سادھ لے پانی دا ڈول جائے
23
ل لجّ جاں سادھ وِہا دِتی،
تلے پانی دے ول دھیان کرکے
وِچوں آدمی دا بتّ نظر آیا،
سادھ ویکھدا بتّ نظیر دھر کے
کھادا خوف تے رہی نہ سُدھ کائی،
بھجا اُٹھ فقیراں دے ول ڈر کے
قادریار اوہ آکھدا گُرو تائیں،
ہُن جیویا جے میں تاں اج مر کے
24
م میں جا گُرو جی کُھوہے چڑھیا،
تلے پانی دے ول دھیان پایا
کھادا خوف تے ہوش نہ رہیا کائی،
وچوں آدمی دا بتّ نظر آیا
کرم کرو تے چل کے آپ دیکھو،
کوئی آدمی، جنّ کہ بھوت سایہ
قادریار اچرج دی گل سن کے،
سارا جُھنڈ گُرو سیتی اُٹھ دھایا
