پتن

چار چفیرے بھاجڑ پَے گئی
چوہِیں کوٹیں بھاجو بھاج
کندھاں کوٹھے چیکو چیک
ماواں سن پُتراں سن دھیاں
مناں موہیں مِٹی تھلّے
دبیاں گئیاں
کِسے نہ کوئی دِتّا سنیہا
نہ کوئی وصیت
کوٹھے کندھاں، قبراں بنیاں
پتن سارا سنجا تے ڈھے ڈھیری ہویا
کہیاں اُڈیکاں تے کاہدے چا
مُکی تھاہر اُڈیکاں والی
نہ کوئی رانجھا
نہ کوئی لڈن
نہ بیڑی نہ سیج
رانجھے ہیراں
سوہنیاں سسیاں
سوں گئے سبھ دے لیکھ
چُپ چپیتے
رب دا بھانا
سارے سَہہ گئے، ویکھ