جد چُنی سر توں لہہ جاندی اے فیر کُلّی شرم دی ڈھہہ جاندی اے جے جذبے جین دے سچے ہوون فیر موت وی ڈر کے بہہ جاندی اے اے رات جو پہلاں چُپ رہندی سی ہن خورے کیہ کجھ کہ جاندی اے اے دکھڑے ساری دھرتی دے سن پر جندڑی کلّی سہہ جاندی اے ہن یاد وی دل وچ رُکدی نئیں اے اے بن بن اتھرو ویہہ جاندی اے
