جد میں اک مزدور سی لوکو
لالچ لوبھ توں دُور سی لوکو
جے اوہ پیار نوں ترس رہیا سی
میں وی تے مجبور سی لوکو
کالی رُت چڑھن توں پہلاں
چن تے کِنا نور سی لوکو
روٹی ویکھ کے بھخ گیا سی
اکھاں وچ تندور سی لوکو
سانوں گل دا ول نہ آیا
چوہاں پاسے طُور سی لوکو
حوالہ: جیوندیاں مردیاں آساں؛ صفحہ 129