دعاواں تہاڈیاں اکھاں توں ڈگ پئیاں نیں
میں ننگی چنگی
بول سڑ گئے والاں وانگر
عمراں دا بالن لے کے ہُن میرا چن ساڑو
میں تیرے واسطے لہو دے دیوے بالے نیں
تے اپنیاں پوراں دے سارے راز
لوکاں وچ ونڈ دِتے نیں
میں اپنیاں پوراں ونڈ ونڈ کے
تیرے سنگ میل بنائے نیں
اکھ رنگی چنگی
ساڑ دیویاں نال دریاواں نوں
ساڑ چھاں، ساڑ میری گُڈی
سڑ جاوے گی میری گڈی دے نال اگ وی
اگ ننگی چنگی
ہُن تے پتھراں دے ساہ وی مُک چلے نیں
تے کُجھ میریاں اکھاں وی چوری ہو گئیاں نیں
میرے بُلھاں تے لوکاں دی بُھکھ مرن لگ پئی اے
میرے بُلھاں توں انکار چوری ہو گئے نیں
میں سچی چنگی
تہاڈے اقراراں وچ ڈُبے ہوئے انکاراں نیں
میرا سائیں مار دِتا اے
تہاڈے چِٹے کپڑیاں تے
کدی موسم نئیں آؤندا
کُچھ چِٹے داغ بُڈھے ہو جاندے نیں
تیرے ککر من نے دل تولیا
اکھ رنگی چنگی
راتیں سائیں نے مینوں سلام کیتا
میرے لفظاں نے کدی وضو ای نہیں کیتا
ویکھن والے نوں جدوں وی میں ویکھیا
اوہدے لہو وچ دوڑدا دیوا ویکھیا
فیر دُکھ رنگی چنگی
بین وجاؤ بین
عورت اپنے بل وچوں نکل آوے گی
اجے عورت نے اینا ای رونا سِکھیا اے
اجے درختاں نے پُھلاں جیہی مُکاری سِکھی اے
اجے کناریاں نے سمندر لٹنے سِکھے نیں
سمندر وی کناریاں نال جھوٹھ بولدا اے
سمندروں وچھڑی موج میری چانجھر مر گئی
وقت دیاں اکھاں پتھر ہوئیاں
تے میری پتھر دعا نے پتھراں تے سجن لکھ دِتا
بین وجاؤ بین
عورت اپنے ہنجھواں نال وضو کر لیندی اے
تے ہر راتے چن دی راٹی پکا کے اپنیاں لکیراں ساڑ چھڈ دی اے
مینوں چکھن والیا بس
جا، کُٹی، کٹی، کٹی
اگ ننگی چنگی
اکھ رنگی چنگی
میں ننگی چنگی
