ਯਾਦ ਤੇਰੀ ਵਿਚ ਦਿਨ ਕੱਟ ਜਾਂਦਾ ਰੋ ਰੋ ਕੱਟਦੀ ਰਾਤ
ਹੰਝੂ ਬਣ ਕੇ ਵਸਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਅੱਖਾਂ ਚੋਂ ਬਰਸਾਤ
ਜਿਉਂਦੀ ਜਾਣੇ ਹਰ ਕੋਈ ਕਹਿੰਦਾ ਸਭ ਕੁੱਝ ਤੇਰਾ ਤੇਰਾ
ਮਰਦੇ ਹੋਏ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਸਾਹਵਾਂ ਦੀ ਸੌਗ਼ਾਤ
ਉੱਚੀ ਸਾਹ ਵੀ ਲੈ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੇ ਵਸਨੀਕ
ਚਾਰੇ ਪਾਸੇ ਬੰਧਨਾਂ ਲਾਈ ਚੋਰਾਂ ਵਾਂਗੂੰ ਝਾਤ
ਮਾਨ ਹੁਸਨ ਦਾ ਕਦੀ ਨਾ ਕਰੀਏ ਇਹ ਢਲ਼ਦਾ ਪਰਛਾਵਾਂ
ਯੂਸੁਫ਼ ਦਾ ਮੁੱਲ ਅੱਟੀ ਪੈਂਦਾ ਤੇਰੀ ਕੀ ਔਕਾਤ
ਵਾਂਗ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਆਢਾ ਲਾਵੀਂ ਲੱਖਾਂ ਲੀਕਾਂ ਨਾਲ਼
ਭੁੱਲ ਜਾਣਾ ਏ ਸਭੇ ਕੁੱਝ ਜਦ ਮੌਤ ਨੇ ਮਾਰੀ ਝਾਤ
ਦੱਖ ਵਨਡਾਵਨ ਵਾਲੇ ਸਦਫ਼ ਦੇਸੋਂ ਗਏ ਪ੍ਰਦੇਸ
ਕਰ ਤਿਆਰੀ ਜਾਣ ਦੀ ਤੋਂ ਵੀ ਛੱਡ ਹਨ ਕਲਮ ਦਵਾਤ
