عِشق مُحبت دریا دے وِچ
تھی مردانہ تریئے ہُو
جِتھّے پَوَن غَضَب دیاں لہراں
قدم اُتھائیں دھریئے ہُو
اَوجھڑ جھنگ بلائِیں بیلے
ویکھ ویکھ نہ ڈریئے ہُو
نام فقِیر تداہیں تِھیندا
جد وِچ طَلَب دے مریئے ہُو
حوالہ: کلام سلطان باہو، ڈاکٹر نذیر احمد؛ پیکجز مطبوعات؛ صفحہ ( ویکھو )
