سلطان باہو شاعری
بیت
- ⟩ "کُنّ" دا امر
- ⟩ ازل ابد نُوں صحی کیتوسے
- ⟩ الف اَلَستُ سُنا دِل میرے
- ⟩ اللہ صحی کِیتوسے جس دم
- ⟩ اللہ پڑھیوں، حافِظ ہویوں
- ⟩ الِف اَحَد جد دِتّی دِکھالی
- ⟩ اندر وِچ نَماز اساڈی
- ⟩ اندر کلمہ قُل قُل کردا
- ⟩ اندر ہُو تے باہر ہُو
- ⟩ اوجھڑ جھل تے مارُو بیلا
- ⟩ اوہو نفس اساڈا بیلی
- ⟩ اَدّھی لعنت دُنیا تائیں
- ⟩ اَلف اللہ چنّبے دی بُوٹی
- ⟩ اَکِھیّں سُرخ تے مُونہیں زردی
- ⟩ اِک دم سجّن، لکھ دم وَیری
- ⟩ ایمان سلامت ہر کوئی منگے
- ⟩ ایہ دنیا رن حَیض پلیتی
- ⟩ ایہ دنیا رن حَیض پلیتی
- ⟩ ایہ تن رب سچّے دا حُجرہ
- ⟩ ایہ تن ربّ سچّے دا حُجرہ
- ⟩ ایہ تَن میرا چشماں ہووے
- ⟩ ب بغداد دی کیا نشانی
- ⟩ باجھ حضوری نئیں منظوری
- ⟩ باہُو باغ بہاراں کِھڑیاں
- ⟩ بنھ چلایا طرف زمیں دے
- ⟩ بے ادباں نہ سار ادب دی
- ⟩ بے بزرگی ویہن لُڑھایے
- ⟩ بے بِسم اللّہ اِسم اللّہ دا
- ⟩ بے بہتی میں او گنہاری
- ⟩ بے تے پڑھ کے فاضل ہوئے
- ⟩ تدوں فقیر شتابی بندہ
- ⟩ ترک دنیا دی تائیں ہوسی
- ⟩ تسبیح دا توں کسبی ہویوں
- ⟩ تسبیح پھری تے دِل نہ پھریا
- ⟩ تن مَیں یار دا شہر بنایا
- ⟩ توڑے تنگ پُرانے ہوون
- ⟩ توں تاں جاگ نہ جاگ فقِیرا
- ⟩ تُلّہ بنھ تَوَکّل والا
- ⟩ ثابت عشق تِنہّاں لَدّھا
- ⟩ جب لگ خودی کریں
- ⟩ جد دا مُرشِد کاسہ دِتڑا
- ⟩ جنگل دے وِچ شیر مریلا
- ⟩ جو دل منگے ہووے ناہیں
- ⟩ جو دم غافِل سو دم کافِر
- ⟩ جو پاکی بِن عِشق ماہی
- ⟩ جَل جلیندے، جنگل بَھوندے
- ⟩ جَیں دِل عشق خرید نہ کیتا
- ⟩ جَیں دِل عِشق خرید نہ کِیتا
- ⟩ جَیں دِل عِشق خرید نہ کِیتا
- ⟩ جَیں ڈینہ دا میں در تینڈے تے
- ⟩ جِتّھے رَتی عِشق وِکے
- ⟩ جِس دل اِسم اللّہ دا چمکے
- ⟩ جِنھاں شَوہ اَلِف تِھیں پایا
- ⟩ جِنھاں عِشق حقِیقی پایا
- ⟩ جِیندے کِیہ جانن سار مویاں دی
- ⟩ جِیوندیاں مر رہنا ہے تاں
- ⟩ جیم، جِس اَلِف مُطالِعَہ کِیتا
- ⟩ جے تُوں چاہیں وحدت
- ⟩ جے دِین عِلم وِچ ہون٘دا
- ⟩ جے ربّ نہاتیاں دھوتیاں مِلدا
- ⟩ حافظ پڑھ پڑھ کَرن تکبّر
- ⟩ خام کِیہ جانَن
- ⟩ دال، دلیلاں چھوڑ وجُودوں
- ⟩ دال، دِلاں وِچ دِل جو آکھیں
- ⟩ ددھ دہیں تے ہر کوئی رڑکے
- ⟩ درد اندر دا اندر ساڑے
- ⟩ درد منداں دا خُون جو پِیندا
- ⟩ درد منداں دِیاں آہیں
- ⟩ درد منداں دے دُھوئیں دُھکھدے
- ⟩ دُنیا ڈُھونڈن والے کُتے
- ⟩ دُنیا گھار منافق دے
- ⟩ دِل تے دفتر وَحدت والا
- ⟩ دِل دریا سمُندروں ڈُونگھا
- ⟩ دِل دریا سمُندروں ڈُونگھے
- ⟩ دِل کالے تُوں مُکالا چَن٘گا
- ⟩ دِین تے دُنیا سکّیاں بھیناں
- ⟩ ذاتے نال نہ ذاتی رلیا
- ⟩ ذِکَر فِکَر سب اُرے اُریرے
- ⟩ ذِکَر کنُوں کر فکر ہمیشہ
- ⟩ رات اندھیری کالی دے وِچ
- ⟩ راتِیں خواب نہ اُنہاں ہرگز
- ⟩ راتِیں رتّی نیند نہ آوے
- ⟩ راتِیں نَین رت ہنجھو رووَن
- ⟩ راہ فَقَر دا تد لدھیوسیں
- ⟩ راہ فَقَر دَا پَرے پَریرے
- ⟩ روزے، نفل، نمازاں، تقویٰ
- ⟩ رے رحمت اُس گھر وِچ وَسّے
- ⟩ زاہد زُہد کماندے تھکّے
- ⟩ زے زبانی ہر کوئی پڑھدا
- ⟩ سبق صفائی سوئی پڑھدے
- ⟩ سوز کنوں تن سڑیا سارا
- ⟩ سُن فریاد پِیراں دیا پِیرا
- ⟩ سے روزے سے نفل نمازاں
- ⟩ شور شہر تے رحمت وسّے
- ⟩ شَرعَ دے دروازے اُچّے
- ⟩ صُورت نَفس امّارے دی
- ⟩ صِفت ثنائِیں مُول نہ پڑھدے
- ⟩ ضاد ضروری نفس کُتے نُوں
- ⟩ طالب بن کے طالب ہوویں
- ⟩ طالب غوث الاعظم والے
- ⟩ ظاہر دیکھاں جانی تائیں
- ⟩ عاشق ہوتے عِشق کما
- ⟩ عاشِق دا دِل موم برابر
- ⟩ عاشِق سوئی حقیقی جیہڑا
- ⟩ عاشِق شوہدے دِل کھڑایا
- ⟩ عاشِق عِشق ماہی دے کولوں
- ⟩ عاشِق عِشق ماہی دے کولوں
- ⟩ عاشِق پڑھن نَماز پرم دی
- ⟩ عاشِقاں ہکّو وُضو جو کِیتا
- ⟩ عقل فکر دی جا نہ کائی
- ⟩ علموں باجھ جو کرے فقیری
- ⟩ عِشق اسانوں لِسیّاں جاتا
- ⟩ عِشق اسانُوں لِسیّاں جاتا
- ⟩ عِشق اسانُوں لِسیّاں جاتا
- ⟩ عِشق جِنھاں دے ہڈِیّں رچیا
- ⟩ عِشق حقیقی جِنھاں پایا
- ⟩ عِشق دی بازی ہر جا کھیڈی
- ⟩ عِشق دی بھاہ، ہڈّاں دا بالن
- ⟩ عِشق دی گل اَولّی جیہڑا
- ⟩ عِشق سَمُندر چڑھیا گیا فلکیں
- ⟩ عِشق ماہی دے
- ⟩ عِشق موذّن دِتیاں بانگاں
- ⟩ عِشق مُحبّت دریا دے وِچ
- ⟩ عِشق چلایا وَل اسماناں
- ⟩ غَوث قُطَب ہِن اُرے اُریرے
- ⟩ فجریں ویلے اُٹھ سویلے
- ⟩ قلب نہ ہِلّیا تاں کیہ ہویا
- ⟩ لام، لَہ ہو، غَیری دھندے
- ⟩ مال جان سب خرچ کچیوے
- ⟩ مذھباں دے دروازے اُچّے
- ⟩ مُرشد اوہ سہیڑے جیہڑا
- ⟩ مُرشد باجھوں فقر کماوے
- ⟩ مُرشد مینوں حج مکے دا
- ⟩ مُرشد وسّے سَے کوہاں تے
- ⟩ مُرشد ہادی سبق پڑھایا
- ⟩ مُرشد ہے شہباز الٰہی
- ⟩ مُرشِد مکّہ، طالب حاجی
- ⟩ مُوتو والی مَوت نہ مِلسی
- ⟩ مُڑشد وانگ سُنیارے ہووے
- ⟩ میں شہباز کراں پروازاں
- ⟩ میں کوجھی میرا دِلبر سوہنا
- ⟩ نال کسنگی سنگ نہ کریے
- ⟩ نفل نمازاں کم زنانہ
- ⟩ نِت اساڈے کھلّے کھاندی
- ⟩ نہ اوہ ہندُو نہ مومن
- ⟩ نہ رب عرش معلٰے اُتّے
- ⟩ نہ مَیں عالم، نہ میں فاضِل
- ⟩ نہ میں جوگی، نہ مَیں جنگم
- ⟩ نہ میں سُنّی نہ شیعہ
- ⟩ نہ کوئی طالب، نہ کوئی مُرشد
- ⟩ نہیں فقیری جلِیاں مارن
- ⟩ نیڑے وسّن، دُور دسیوَن
- ⟩ وحدت دے دریا الٰہی
- ⟩ وحدت دے دریا اُچھلّے
- ⟩ ونجن سِر تے فرض ہویا
- ⟩ ویہہ ویہہ ندیاں تارُو ہویاں
- ⟩ ِسینے وچ مقام ہَےکیہندا
- ⟩ پاٹا دامن ہویا پُرانا
- ⟩ پاک پلیت نہ ہوندے توڑے
- ⟩ پنجے محل، پنجاں وِچ چانن
- ⟩ پِیر مِلے تے پِیڑ نہ جاوے
- ⟩ پڑھ پڑھ حافِظ کرن تکبّر
- ⟩ پڑھ پڑھ علم مشیخ سداون
- ⟩ پڑھ پڑھ علم ہزار کتاباں
- ⟩ پڑھ پڑھ عِلم رِجھاون لوکیں
- ⟩ پڑھیا علم ودھی مغروری
- ⟩ چَڑھ چنّاں تُوں کر رُشنائی
- ⟩ کامِل مُرشِد اَیسا ہو جو
- ⟩ کر محنت کُجھ حاصِل ہووی
- ⟩ کلمے دی کل تداں پئی
- ⟩ کلمے دی کل تداں پیاسے
- ⟩ کلمے دی گل تداں پیوسے
- ⟩ کلمے لکھ کروڑاں تارے
- ⟩ کلمے نال میں نھاتی دھوتی
- ⟩ کُوک دِلا متاں رب سُنے
- ⟩ کیا ہویا بُت دُور گیا
- ⟩ گند ظپلمات انھیر غُباراں
- ⟩ گودڑیاں وِچ جال جنھاں دی
- ⟩ گُجھّے سائے صاحب والے
- ⟩ گیا اِیمان عِشقے دے پاروں
- ⟩ ہر دم شرم دی تند تروڑے
- ⟩ ہسّن دے کے رون لیو
- ⟩ ہور دوا نہ دل دی کاری
- ⟩ ہُو دا جامہ پہن کراہاں
- ⟩ ہک جاگن اتے جاگ نہ جانن
- ⟩ یار یگانہ مِلسی تاں