ਖੜੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਆਨ ਹਜ਼ੂਰ ਕੀਤੇ
ਸੂਰਤ ਬਣੀ ਨੇਂ ਆਨ ਫ਼ਰਿਆਦੀਆਂ ਦੇ
ਰਾਂਝੇ ਆਖਿਆ ਖੋਹ ਲੈ ਚਲੇ ਨਢੀ
ਇਹ ਖੋ ਹੜ ਵ ਪਰ੍ਹੇ ਬੇਦ ਉਦੀਆਂ ਦੇ
ਮੈਥੋਂ ਖੋਹ ਫ਼ਕੀਰਨੀ ਅੱਠ ਨੱਠੇ
ਜਿਵੇਂ ਪੈਸਿਆਂ ਨੂੰ ਡੋਮ ਸ਼ਾਦੀਆਂ ਦੇ
ਮੇਰਾ ਨਿਆਨੋ ਤੇਰੇ ਅੱਗੇ ਰਾਏ ਸਾਹਿਬ
ਇਹ ਵੱਡੇ ਦਰਬਾਰ ਨੇਂ ਆਦੀਆਂ ਦੇ
ਜੇ ਤਾਂ ਦਾੜ੍ਹੀਆਂ ਪਗੜੀਆਂ ਵੇਖ ਭੁੱਲੀਂ
ਸ਼ੈਤਾਨ ਹਨ ਅੰਦਰੋਂ ਵਾਦੀਆਂ ਦੇ
ਵਾਰਿਸ ਬਾਹਰੋਂ ਸੂਹੇ ਤੇ ਸਿਆਹ ਅੰਦਰੋਂ
ਤੰਬੂ ਹੋਣ ਜਿਵੇਂ ਮਾਲਜ਼ ਉਦੀਆਂ ਦੇ
