اونہاں اگے بھرے پیالے پئے ہوئے نیں
سانوں اپنی جان دے لالے پئے ہوئے نیں
شعراں دی مندری وچّ لائیے نگ وانگوں
جیہڑے دکھڑے آل دوالے پئے ہوئے نیں
کجھ شعراں دی ہانڈی وچّ تلخی دا تڑکا
کجھ حالات دے گرم مصالحے پئے ہوئے نیں
انیائے دے پتھراں رستے ڈکے نیں
سدیاں بعد وی اوتھے ہالے پئے ہوئے نیں
نکیاں ہُندیاں توں جو مینوں خط لکھے
میرے کول اوہ اجے سمبھالے پئے ہوئے نیں
رجّ بیٹھے نا دل دی گلّ کوئی کیتی
اوہ جاون لئی ایویں کاہلے پئے ہوئے نیں
غربت والی دھوڑ وچّ رستہ دسدا نہیں
اکِّھیں بے سمتی دے جالے پئے ہوئے نیں
تُہمت لاؤن توں پہلاں ایہہ وی سوچ لوو
قدسی کول وی بڑے حوالے پئے ہوئے نیں
