جے نا ویلا سروں جماؤندا، گوریاں تلیاں اُتے
رنگ برنگے رنگ نا آؤندے پھلاں کلیاں اُتے
دل دے الّے زخماں تے انگور اجے نہیں آیا
میں یاداں دیاں کِنیاں ٹھنڈیاں، ملھماں ملّیاں اُتے
ساری عمر اداسی کتی، کتّ کتّ ونیاں پوراں
چاواں دی کوئی تند چڑھی نا، سدھر نلیاں اُتے
چار چفیرے پھلّ جئے کھڑ پئے خشبوآں مُشکائیاں
جد گوری نے پوراں دھریاں، ساویاں پھلیاں اُتے
ہن تے میری غربت اکرم چسّ دیندی اے مینوں
سنئیں اوہ ویلا وی آئیے، قُتباں، ولیاں اتے
