ਜੇ ਨਾ ਵੇਲਾ ਸਰੋਂ ਜਮਾਉਂਦਾ, ਗੋਰੀਆਂ ਤਲੀਆਂ ਉੱਤੇ
ਰੰਗ-ਬਰੰਗੇ ਰੰਗ ਨਾ ਆਉਂਦੇ ਫੁੱਲਾਂ ਕਲੀਆਂ ਉੱਤੇ
ਦਿਲ ਦੇ ਅੱਲੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਤੇ ਅੰਗੂਰ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਆਇਆ
ਮੈਂ ਯਾਦਾਂ ਦੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਠੰਢੀਆਂ, ਮਲ੍ਹਮਾਂ ਮਲੀਆਂ ਉੱਤੇ
ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਉਦਾਸੀ ਕੱਤੀ, ਕੱਤ-ਕੱਤ ਵਿੰਨੀਆਂ ਪੋਰਾਂ
ਚਾਵਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਤੰਦ ਚੜ੍ਹੀ ਨਾ, ਸੱਧਰ ਨਲੀਆਂ ਉੱਤੇ
ਚਾਰ-ਚੁਫ਼ੇਰੇ ਫੁੱਲ ਜਏ ਖਿੜ ਪਏ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂਆ ਮੁਸ਼ਕਾਈਆਂ
ਜਦ ਗੋਰੀ ਨੇ ਪੋਰਾਂ ਧਰੀਆਂ, ਸਾਵੀਆਂ ਫਲੀਆਂ ਉੱਤੇ
ਹੁਣ ਤੇ ਮੇਰੀ ਗ਼ੁਰਬਤ 'ਅਕਰਮ' ਚੱਸ ਦਿੰਦੀ ਏ ਮੈਨੂੰ
ਸੁਣਿਐਂ ਇਹ ਵੇਲਾ ਵੀ ਆਇਐ, ਕੁਤਬਾਂ, ਵਲੀਆਂ ਉੱਤੇ
