تکیا جو مینوں اوسنے دکھاں دے حال وچ
دونا سروپ آ گیا اوسدے جمال وچ
میرے لباں 'تے ویکھ کے تے مُہر چپّ دی
کنے سوال جاگ پئے اوہدے سوال وچ
ساہواں نوں میں تاں روک کے گمّ سم کھلو گیا
ستا جاں اوسنوں ویکھیا خاباں دے جال وچ
دوروں لکاؤندا روپ سی مینوں اوہ ویکھ کے
کیکوں اوہ شوخ ہو گئی چاواں دے سال وچ
ہُندی دوا دے حرف وچ تاسیر جے کدی
ملدا نا تینوں آن کے موسم وصال وچ
'اکرم' کدی تے سوچ دے گھیرے وچ آئیگا
لنگھدا اے جیہڑا کول دی ہرناں دی چال وچ
