جان آون دا گلی اوہناں دی چھڈیا نہ دستور گیا
جا کے دل مڑ آیا اوتھوں آ کے مڑ مجبور گیا
آپ مہارے نال اساڈے ہاسے روسے چلدے رہے
لنگھیا کدی اوہ ہسدا ہسدا کدی اوہ لنگھدا گھور گیا
نہ نہ کردیاں اوڑک راتیں جیہڑی اوہنے پیتی سی
مسجد ولّ سویرے ملاں اوسے وچ سرور گیا
بن گئی راہ دی مٹی سسی موڑ مہار نہ آیا اوہ
نکل تھلاں وچ پنوں بھیڑا خورے کڈی دور گیا
ایویں بلبل آئی باغے ڈیرہ کرکے پھلّ جدوں
کوئل کی کوکی جس ویلے جھڑ امباں دا بور گیا
ایتھوں تیکر کی کوئی دسے پہنچ گیا اے کیکن اوہ
ساڈیاں اکھاں ساہمنے سولی تیکر سی منصور گیا
ٹھنڈا کر گیا جاندی واری اوہو دوزخ دنیا دا
بال ہڈاں دا بالن جیہڑا تن دے وچ تندور گیا
عشقَ مچایا بھامبڑ جیہڑا عاشق باجھ بجھاؤندا کون
جد تک ہوش 'چ آئے موسیٰ تد تیکر سڑ طور گیا
اوسے نور اوڑک چمکائے کالے کوٹ پہاڑاں دے
چالی ورھے ہنیریاں غاراں دے وچ جیہڑا نور گیا
ہو گیا اج تے سفل اساڈا ٹھرک فقیر ایہہ شاعری دا
اج تے شعر میرا کر ساری محفل نوں مسرور گیا
