ਬੋਲ ਔਲੇ ਬੋਲ ਮਾਈ, ਚੋਟੀਂ ਵਾਤ ਨਾ ਸਾਰ
ਦਰਦ ਲੱਗਾ ਕੀ ਤੁਧ ਨਾ, ਬੈਠ ਖਡੀਸਾਂ ਯਾਰ
ਹੋਵਣ ਪਲੋ ਹੈ ਆਦਮੀ, ਸੁਬ ਮਾਰੇ ਭਵੇਂ ਥਾਰ
ਸੁਖ਼ਨ ਔਲੇ ਬੋਲ ਕੇ, ਕਰੀਂ ਨਿਕੰਮੇ ਵਾਰ
ਬੋਲ ਔਲੇ ਬੋਲ ਮਾਈ, ਚੋਟੀਂ ਵਾਤ ਨਾ ਸਾਰ
ਦਰਦ ਲੱਗਾ ਕੀ ਤੁਧ ਨਾ, ਬੈਠ ਖਡੀਸਾਂ ਯਾਰ
ਹੋਵਣ ਪਲੋ ਹੈ ਆਦਮੀ, ਸੁਬ ਮਾਰੇ ਭਵੇਂ ਥਾਰ
ਸੁਖ਼ਨ ਔਲੇ ਬੋਲ ਕੇ, ਕਰੀਂ ਨਿਕੰਮੇ ਵਾਰ