باتاں پائیاں بات نہیں مُکدی
رویاں کالی رات نہیں مُکدی
چھہندے پھرنے آں، جی بھیانے
پر نفرت سوغات نہیں مُکدی
کل اک سپ نوں ایہ سی شکوہ
کیوں ایہ آدم ذات نہیں مُکدی
ساون رو دھو ٹر جاندا اے
نین جھڑی برسات نہیں مُکدی
بُھکھ کلہنی، بڑا لڑے آں
خورے کیوں کم ذات نہیں مُکدی
سوہنی تے کُمہارن رہنا
جد تک لہو دی وات نہیں مُکدی
لکھدا رہے گا حسؔن صحیفے
جد تک لہو دوات نہیں مُکدی
حوالہ: نیتی عشق نماز، حسن ملک؛ سانجھ لاہور 2009؛ صفحہ 37 ( ویکھو )
