عشق دی بازی جِتی اے کہ ہاری اے
ایہدے تے گل بات اجے تک جاری اے
بھاویں دل دے بُوہے جِندرے لا چھڈے
کوئی نہ کوئی تے اجے وی کھلی باری اے
دھوکا دیون لگیاں ایناں سوچ لویں
اج تیری تے کل نوں ساڈی واری اے
نیناں راہیں پِیڑاں کردیاں راتاں نوں
اکلاپے دا وار بڑا ای کاری اے
نہ سمجھیں تے چُپ دا مطلب کجھ وی نئیں
سمجھ لویں تے گل اے وڈی ساری اے
جین مرن دا اج تماشا ہونا ایں
بولے کوئی نہ جہنوں جان پیاری اے
کجھ لوکاں دے بول گلاب توں نازک نیں
کجھ لوکاں دے منہ وچ لگی آری اے
مُلاں فاضل پنڈت کوئی وی بچیا نہیں
عشق دے اگے نائلہ کون ویچاری اے
