ਬਹੁਤੇ ਦੀਵੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਬਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ । ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੱਕ ਤੇ ਕਿਸਮਤ ਵਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ । ਮਾਵਾਂ ਨਾਲ ਕੀ ਰਿਸ਼ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ, ਨਰਸਰੀਆਂ ਵਿਚ ਜਿਹੜੇ ਪਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ । ਉੱਥੇ ਉਗ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਰੁੱਖ ਮੁਹੱਬਤ ਦਾ, ਜਿਹੜੀ ਥਾਂ ਤੇ ਸਿੱਕੇ ਢਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ । ਕਿਸੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅੱਜ ਸਹਾਰਾ ਮਿਲਦਾ ਏ, ਬਹੁਤੇ ਬੰਦੇ ਕੱਲ੍ਹ 'ਤੇ ਟਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਏ ਇੱਥੇ ਯਾਰੀ ਲਾ ਕੇ ਵੀ, ਇਕ-ਦੂਜੇ ਦੇ ਐਬ ਉਛਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ । ਸਫ਼ਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਸੰਗਤ ਰੋਜ਼ ਬਦਲਦੀ ਏ, ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੱਕ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਛਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ । ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਇਕਲਾਪਾ ਟੁਰਦਾ ਡਰਦਾ ਏ, ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਲ-ਦਵਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ । ਕਦੀ ਵੀ ਉਹ ਰੁਸ਼ਨਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਵਿਹੜੇ ਨੂੰ, ਜਿਹੜੇ ਚਾਨਣ 'ਰਓਫ਼' ਉਧਾਲੇ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ।
