ਯਾਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਾਦਸਾ ਹੋਇਆ ਕਮਾਲ ਦਾ । ਦੂਜਾ ਵੀ ਚੋਰ ਨਿਕਲਿਆ ਪਹਿਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਦਾ । ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜ਼ਿਹਨ ਵੀ ਡੰਗੂਗੀ ਰੋਸ਼ਨੀ, ਜੇ ਜਾਣਦਾ ਤੇ ਮੈਂ ਕਦੀ, ਦੀਵੇ ਨਾ ਬਾਲਦਾ । ਭੱਜਦੇ ਨੇ ਲੋਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ, ਏਦਾਂ ਅੜੋ-ਤੜੀ, ਭੱਜਦਾ ਏ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੋਈ ਡਰਿਆ ਭੂਚਾਲ ਦਾ । ਉਹਨੇ ਵੀ ਵਕਤ ਵੇਖ ਕੇ ਲਹਿਜ਼ਾ ਵਟਾ ਲਿਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਸਾਰੀ ਹਿਆਤੀ ਮੈਂ ਪਾਲਦਾ । ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਐਵੇਂ ਜ਼ਾਤ ਨੂੰ ਮੋਜੂ ਬਣਾ ਲਿਆ, ਰੋਲਾ ਸੀ ਉਹਦੀ ਕਾਰ ਦਾ ਬੰਗਲੇ ਦੇ ਮਾਲ ਦਾ । ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਤੇਜ਼ ਨੋਕ ਤੇ ਪਲ ਵੀ ਨਾ ਠਹਿਰਿਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਮਿਲ ਗਿਆ ਉਹਦੇ ਸਵਾਲ ਦਾ । ਓਸੇ ਨੂੰ 'ਰਓਫ਼' ਲਾ ਲਿਆ ਸੀਨੇ ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਂ, ਮਿਲਿਆ ਏ ਜਿਹੜਾ ਸ਼ਖ਼ਸ ਵੀ ਹਟਵੇਂ ਖ਼ਿਆਲ ਦਾ
