آؤندی بخشش والی رات
کُل عالم ستے خیراں
پُور سمندر نوری لہراں
عشق شکاری لاؤندا گھات
آوندی بخشش والی رات
ذات وہبی کنز خزانے
رحم کرم دے لکھ بہانے
آپوں فضلوں پاوندی جھات
آوندی بخشش والی رات
میرے ہتھ نہ بھورا ماسا
نہ کشکول نہ ٹھوٹھا کاسا
بخشیں لیکھاں وچ برات
آوندی بخشش والی رات
میراں باندی تیرے در دی
راتیں اُٹھ اُٹھ سجدہ کردی
بندی سجدے دے وچ بات
آوندی بخشش والی رات
حوالہ: کافیاں (چونواں کلام)؛ شہزاد قیصر؛ سچیت (لاہور)؛ صفحہ 275