وے ماہی ساتھوں ایناں داج نہیں بن دا
اینویں ڈولی پا کے لے جا جے توں محرم من دا
ایسا چڑھیا تاپ ہجر دا
یاد تیری وچ لہو جگر دا
قطرہ قطرہ چھن دا
توں تے میں ازل دے ہانی
تیری ساڈی پریت پُرانی
کیہ دھڑکا ان بن دا
سِک دا سیک نہ جاوے جریا
اک نہ رہ گیا پتہ ہریا
رکڑ سُکدے وَن دا
اگے دے غم جوڑیں بہہ گئے
کتدیاں کتدیاں موڈھے رہ گئے
سالو دِسے نہ بن دا
ویکھیں پاڑ ای دئے کِتے نہ
گلے کاغذ ورگہ سینہ
ایہہ ہوکا من من دا
وے ماہی ساتھوں ایناں داج نہیں بن دا
حوالہ: کوئی اندروں در کھڑکاوے، صفحہ 43 ( ویکھو )
