ہسدا سی جے جگ پیا تے کِیہ سی
پر تیرے لباں تے وی ہنسی سی
اک گل تینُوں کہنی چاہونا ساں
ہُن یاد نہیں آونّدا کہ کِیہ سی
اِک عُمر فراق وِچ گزاری
دوچار گھڑی دی زنّدگی سی
پہنچے ساں اسِیں تِرے دوارے
اَن ہونی جیہی بات ہو گئی سی
دِل کرلاونّدے پئے سن
دُنیا پئی ہَسدی کھیلدی سی
اوس نُوں وی سُنا نہیں ساں سکدا
ایہہ بات ای صُوّفی کُجھ اجیہی سی
حوالہ: نظراں کردیاں گلّاں، صوفی غلام مصطفٰی تبسم ( ویکھو )
