اینویں نہ یارو گھبراؤ
جو کُجھ ہوندا اے ویکھدے جاؤ
ککھ وی ہُن سوغات چمن دی
لبھ جاون تے جھولی پاؤ
ہنجُھو وگدے ای رہندے نیں
تُسی نہ ویکھ کے دل تے لاؤ
جِندڑی دا پینڈا اے لمّا
چار قدم تے ساتھ نبھاؤ
غیراں دے اَگّے کِیہ جُھکنا
آپنے اگّے سِیس نواؤ
ساری دُنیا تک چھڈی جے
ساڈے نال وی اَکھ ملاؤ
رات ہنیری، سُنجی سُنجی
دے دِل داغاں نال سجاؤ
کوئی بھی ویلا کُھنجھ نہ جاوے
صبح نہیں تے شام مناؤ
دل روئے تے وانگ تبسّم
ہسدے جاؤ تے ہسدے جاؤ
حوالہ: نظراں کردیاں گلّاں، صوفی غلام مصطفٰی تبسم ( ویکھو )
