مُرشِد مکّہ، طالب حاجی، قبلہ عشق بنایا ہُو وِچ حُضور سدا، ہر ویلے کریے حجّ سوایا ہُو ہک دم میتھوں جُدا نہ ہووے دِل ملنے تے آیا ہُو مُرشِد عین حیاتی میرے لُوں لُوں وِچ سمایا ہُو
