اوجھڑ جھل تے مارُو بیلا
جِتھے جالن آئی ہُو
جس کدّھی نوں ڈھاہ ہمیشہ
اج ڈھٹھی کل ڈھائی ہُو
نَیں جِنھاں دے وہے سرہاندی
اوہ سُکھ نہ سَوندے راہی ہُو
ریت پانی جتھ ہون اِکٹھے
اُتھ بنّی نہ بَجھدی کائی ہُو
حوالہ: کلام سلطان باہو، ڈاکٹر نذیر احمد؛ پیکجز مطبوعات؛ صفحہ ( ویکھو )
