ਚੰਨ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਚਾਨਣੀ ਖਲ੍ਹਾਰ ਨਾ
ਮੈਨੂੰ ਮੈਂਡੇ ਪਿਆਰ ਨਿਆਂ ਘੜੀਆਂ ਚਿਤਾਰ ਨਾ
ਤੱਕ ਤੱਕ ਹੱਸਣਾ ਤੇ ਦਿਲ ਪਿਆ ਖੁਸਨਾ
ਦੂਰ ਦੂਰ ਰਹਿ ਕੇ ਮੀਂਡੇ ਨੇੜੇ ਪਿਆ ਵਸਣਾ
ਜਗਦਾ ਏ ਦਿਲ ਮੀਂਡੇ ਦੀਵਾ ਗੁਝੇ ਪਿਆਰ ਨਾ
ਚੰਨ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਚਾਨਣੀ ਖਲ੍ਹਾਰ ਨਾ
ਕਦੇ ਕਦੇ ਬੱਦਲਾਂ ਨੀ ਓਟੇ ਪਿੱਛੋਂ ਤੱਕਣਾ
ਝੁਕ ਝੁਕ ਤੱਕਣਾ ਤੇ ਤੱਕ ਤੱਕ ਝੁਕਣਾ
ਕਦੇ ਮੀਂਡੇ ਕੋਲ਼ ਆ ਕੇ ਬਾਂਹਵਾਂ ਨੂੰ ਪਸਾਰ ਨਾ
ਚੰਨ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਚਾਨਣੀ ਖਲ੍ਹਾਰ ਨਾ
ਰੁੱਖਾਂ ਦੀਆਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਚੋਂ ਝਾਤ ਪਿਆ ਪਾਨਾ ਐਂ
ਕੋਲ਼ ਜਾ ਕੇ ਤੁਕਾਂ ਤੇ ਉਹ ਲੁਕ ਲੁਕ ਜਾਣਾ ਐਂ
ਓਪਰਾ ਈ ਸਿੱਖਿਆ ਏ ਢੰਗ ਇਸ ਪਿਆਰ ਨਾ
ਚੰਨ ਸਾਡੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਚਾਨਣੀ ਖਲ੍ਹਾਰ ਨਾ
( ਪੋਠੋਹਾਰੀ ਰੂਪ )
